هويت اجتماعي

هويت مقوله‌اي است كه هم در سطح فرد مي‌تواند مطرح باشد و هم در سطح اجتماع. بررسي هويت قومي و هويت ملي بيشتر از اينكه در سطح فرد مطرح باشد در سطح اجتماع مطرح است. اولين نظريه‌ها براي تعيين و تعريف هويت، نظريه‌هايي هستند كه بيشتر فرد مدار بودند و واحد تحليل آنها فرد بود و بعدها كساني ديگر بحث هويت را در اجتماع مطرح كردند. در سطح فردي تحليل هويت كساني مثل ميد وگافمن و كولي را مي‌توان مثال زد كه تأثير زيادي روي كساني چون ريچارد جنكينز و هنري تاجفل – دو نظريه‌پردازي كه در سطح اجتماعي هويت كار مي‌كنند – گذاشتند.
روانشناسان اجتماعي و جامعه‌شناسان و به طور كلي عالمان علوم اجتماعي مي‌خواهند بر اين واقعيت تأكيد كنند كه احساس هويت به واسطه ديالكتيك ميان فرد و جامعه شكل مي‌گيرد. هويت كم و بيش در نگرشها و احساسات افراد نمود مي‌يابد ولي بستر شكل‌گيري آن زندگي جمعي است. ”جرج هربرت ميد“ را از اين حيث مي‌توان پرچمدار نظريه هويت اجتماعي دانست كه فرايند دستيابي فرد به احساس و برداشتي كامل از خويشتن را بررسي مي‌كند. از نظر ميد، هر فرد هويت يا خويشتن خود را از طريق سازماندهي نگرشهاي فردي ديگران در قالب نگرشهاي سازمان يافتة اجتماعي يا گروهي شكل مي‌دهد»